INEDIA (NIEJEDZENIE)

to dobrowolne i naturalne pozostawanie (umiejętność życia) zupełnie bez jedzenia (często także bez picia) przy właściwie funkcjonującym ciele, przez długi okres czasu (miesiące, lata). Inedyk nie czuje głodu, nie pości, nie zmusza się do niejedzenia. Ciało inedyka, po osiągnięciu właściwej masy, nie chudnie.

Inedię praktykują osoby, które przystosowały się do stylu życia bez jedzenia. Osiągnięcie inedii może być zamierzone, wtedy jest to wynik (albo inaczej: etap na drodze) tzw rozwoju duchowego, powodującego rozszerzanie się sfery Świadomości, w której dana osoba żyje. Inedykiem może też zostać, niezamierzenie, osoba głęboko zaangażowana praktykami religijnymi. W biografiach tzw świętych można znaleźć przypadki inedii u tych osób.

Wielu niejedzących, z różnych powodów, czasem napije się wody, herbaty, kawy czy innego napoju. Niektórzy z nich czasami, np. raz na kilka tygodni, dla zaspokojenia zmysłu smaku, zjedzą kostkę czekolady, ciastko, ser, chrzan itp. Niejedzący twierdzą, że nie chodzi o ascetyczne umartwianie ciała ale o wolność i korzyści, jakie daje styl życia bez jedzenia.

Nie nazywa się inedykiem (niejedzącym) osobę, która regularnie pije płynne jedzenie np. soki, wtedy mówimy o diecie płynnej. Inedią (niejedzeniem) nie jest też post albo głodówka, chociaż także wtedy człowiek nie przyjmuje pokarmów, ponieważ trwa to przez określony czas, po czym wraca się do jedzenia.

Inedia jest stanem, który przychodzi najczęściej jako efekt uboczny rozszerzenia się sfery Świadomości, w której dana istota żyje. Inedia może też zdarzyć się nieoczekiwanie z różnych powodów i trwać przez jakiś czas.

Inedykiem nie jest osoba zmuszająca się na siłę do nieprzyjmowania pokarmów — takie szkodliwe dla ciała działanie zazwyczaj prowadzi do śmierci głodowej. W tej materii osobnym tematem są posty lecznicze.

Droga do świadomego stania się inedykiem prowadzi głównie przez działania powodujące rozszerzenie sfery Świadomości, w któej osoba żyje. Zatem inedia (niejedzenie) to bardziej cecha charakterystyczna stylu życia niż tylko sprawa nieprzyjmowania pokarmów. Inedyk (niejedzący), ponieważ uwolnił się od potrzeby wprowadzania do organizmu pożywienia, ma wolność wyboru, jeść czy nie jeść. Jedno jest pewne, że nie musi jeść, żeby jego organizm właściwie funkcjonował. Więcej opisane jest w książce "Inedia, Niejedzenie, Post.".

OSTRZEŻENIE

Proszę, nie traktuj informacji tu zawartych jako podręcznika mającego pomóc w przystosowaniu się do życia bez jedzenia. Powodem istnienia tego serwisu jest tylko dostarczenie informacji, które możesz rozważać i doświadczać. Przystosowanie się do stylu życia bez jedzenia jest dużo obszerniejszym procesem i wymaga albo znacznie rozszerzonej sfery Świadomości osoby zainteresowanej albo konsultacji a nawet prowadzenia przez kogoś wystarczająco doświadczonego. Proces ten przebiega inaczej u każdej osoby i nie da się opisać metody dla wszystkich. Każdy człowiek potrzebuje metody indywidualnie dobranej. Jest tyle metod ile osób, które przez ten proces przeszły.

Zanim praktycznie zaczniesz cokolwiek w tym kierunku działać, proponuję, przeczytaj poniższą książkę.

Książkę " Inedia, Niejedzenie, Post" możesz pobrać bezpłatnie.

Chcę bezinteresownie wspomóc ten serwis internetowy

Uwagi dotyczące serwisu – kontakt.